Zapomniany przewodnik po Przemyślu
Stanisława Ferdynanda Piątkiewicza z 1891 roku *
MARCIN DUMA
Przewodnik – czyli publikacja w formie książki zawierająca rys historyczny danej miejscowości z jej planem, opisem zabytków, okolicy oraz wieloma dodatkowymi ciekawostkami, jak wielką przysługę oddaje każdemu z nas, wie o tym ten, kto z takiej publikacji korzystał. Trzymając w ręce tę książeczkę, nikt nie czuje się obco w miejscu mu nieznanym. (…) prawie sto lat temu Mieczysław Orłowicz, (…) w swoim Przewodniku po Przemyślu i okolicy pisał: W powodzi książek i wiadomości dziennikarskich, odnoszących się do Przemyśla, napotykamy, co krok na szczegóły niezgodne z rzeczywistością, świadczące o nieznajomości obecnych i minionych jego stosunków. Powodem tego jest brak dziełka, któreby w sposób przystępny informowało o dziejach naszego miasta, jego zabytkach, teraźniejszości (…). Zapewne taki też cel przyświecał ponad dwadzieścia lat wcześniej przed M. Orłowiczem innemu znanemu mieszkańcowi Przemyśla Stanisławowi Ferdynandowi Piątkiewiczowi.
Stanisław Ferdynand Piątkiewicz ur. 17 I 1847 r. w Jaśle zm. 14 I 1919 r. w Jarosławiu. W dniu 30 X 1920 r. spoczął na Cmentarzu Głównym w Przemyślu (p. 18, rz. 8, m. 8). Fot. Zbiory Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej, Tableau, Kasyno Mieszczańskie w Przemyślu, sygn. MPF-15408.
[S.T. Piątkiewicz] Pochodzący z rodziny rzemieślniczej przybył do Przemyśla w 1881 roku i tu rozpoczął samodzielną działalność drukarską, obejmując wystawioną na sprzedaż przez Jana Cara drukarnię. Szybko dał się poznać jako bardzo dobry fachowiec. Naukę zawodu rozpoczynał w Rzeszowie, tam też stawiał pierwsze kroki w wyuczonym zawodzie. Jego drukarnia początkowo znajdowała się przy ulicy Gimnazjalnej 2, a następnie przy ulicy Wodnej 10 w kamienicy, której był właścicielem. Wydał ponad 150 publikacji w kilku językach, był między innymi wydawcą i redaktorem czasopisma Echo z nad Sanu i Gazety Przemyskiej. Sam Piątkiewicz aktywnie działał nie tylko na polu zawodowym, ale i społecznym, należąc do Rady Nadzorczej Kasy Zaliczkowej Rzemieślników i Rolników w Przemyślu, a także do przemyskiego Towarzystwa Dramatycznego. Był osobą udzielającą się w środowisku kulturalnym, a jego samego określano jako „krzepkiego tryskającego humorem viveura”. Żonaty z Antoniną z Nebeskich miał dwóch synów: Mariana i Feliksa1.
Strona tytułowa Przewodnika po Przemyślu i jego okolicach liczącego już 125 lat. Zbiory Biblioteki Archiwum Państwowego w Przemyślu.
Plan teatru letniego na Zamku. Zbiory Biblioteki Archiwum Państwowego w Przemyślu.
To właśnie dzięki jego inicjatywie i staraniom doszło do wydania drukiem w 1891 roku, być może pierwszego, przewodnika po naszym mieście zatytułowanego Przewodnik po Przemyślu i jego okolicach. Kopia niniejszej publikacji zachowała się do naszych czasów w zbiorach bibliotecznych Archiwum Państwowego w Przemyślu i stanowi cenne źródło poznawcze do dziejów naszego miasta. Wydanie takiej pozycji, (…) musiało być zapewne opłacalne, ponieważ – jak zaznacza Pani Anna Siciak w swojej publikacji Dzieje książki w Przemyślu w okresie autonomii Galicji (1867-1914) – zawarta została tam duża ilość inseratów.
Przewodnik zawierający 46 stron otwiera krótki rys historyczny miasta wraz z ujęciem statystycznym ilości mieszkańców i obiektów mieszkalnych, ponadto wyszczególnione są między innymi ówczesne dzielnice Przemyśla oraz kościoły i pomniki. Na kolejnych stronicach opisane zostały miejsca przechadzek i wycieczek nie tylko po mieście, ale także Krasiczynie, Medyce czy Orzechowcach. W kolejnej części publikacji w formie wykazu podane zostały ówczesne przemyskie ulice i place, a dalej władze rządowe, wojskowe, autonomiczne, notariusze, adwokaci, lekarze, sądy, urzędy, władze i instytucje wyznaniowe, zakłady naukowe i wychowawcze. Wymienione zostały także organizacje i towarzystwa, instytucje finansowe, zakłady dobroczynne, hotele i zajazdy, sklepy, zakłady rzemieślnicze i apteki. Przewodnik zamyka rozkład jazdy pociągów według czasu peszteńskiego relacji: Przemyśl-Lwów, Przemyśl-Kraków, Przemyśl-Chyrów, Leg-Mihalyi-Przemyśl. Bardzo cennym dodatkiem dołączonym do niniejszej publikacji jest także zachowany Plan miasta Przemyśla i jego okolicy, opatrzony objaśnieniem w języku polskim i austriackim.
Plan miasta Przemyśla i jego okolicy, stanowi cenny materiał topograficzny do dziejów miasta. Zbiory Biblioteki Archiwum Państwowego w Przemyślu.
Wstępną wiadomość i reklamę o przygotowaniach do wydruku przewodnika zamieściła Gazeta Przemyska (z dnia 8 lutego 1891 r. nr 12, s. 3.) o następującej treści: „Przewodnik po Przemyślu i jego okolicy. Pod tym tytułem wyjdzie w tym miesiącu drukiem i nakładem S.F. Piątkiewicza, dziełko zawierające dokładny opis miasta Przemyśla i jego okolic, z planem miasta i bardzo dokładnie i starannie opracowanym dodatkiem informacyjnym. (…) Dziełko to, przy ogromnym wzroście naszego miasta, powinno się znajdować w ręku każdego mieszkańca Przemyśla (…).Nakład pierwszy w 5000 egzemplarzach (…).
Dwa miesiące później Przewodnik ujrzał światło dzienne, a Gazeta Przemyska (z dnia 3 maja 1891 r. nr 36, s. 3.) tak pisała o tym wydarzeniu: Znany w kraju naszym ze swej dobrej sławy, drukarz przemyski, p. Stanisław Ferdynand Piątkiewicz, wydał własnym nakładem sporą broszurę p.t.: „Przewodnik po Przemyślu i jego okolicach z planem miasta i dodatkiem informacyjnym”. Właśnie mamy pod ręką pierwszą tego rodzaju książeczkę i otwarcie wyznajemy, że nie zawiódł p. Piątkiewicz nadziei naszych, jakie w nim pokładaliśmy. Książeczka rzeczona w formacie 8-ki, liczy kilkadziesiąt kartek druku na pięknym welinowym papierze i jest tak pod względem treści jako też formy i zewnętrznego wyglądu bardzo miłą niespodzianką dla każdego Przemyślanina. Całość podzielona jest na kilka części, i tak: we wstępie znajduje się dokładny i treściwy opis naszego grodu; dalej następuje historyczny opis Krasiczyna, Medyki, Orzechowiec, następnie wykaz ulic, władz rządowych, cywilnych, wojskowych, autonomicznych w Przemyślu, tudzież adresy lekarzy, adwokatów, stowarzyszeń, zakładów finansowych, przemysłowych itp. Podano również rozkład jazdy kolei Karola Ludwika i państwowej, plan teatru letniego na Zamku. Potem następują inseraty i ogłoszenia przemysłowców. Na końcu jest dokładny i szczegółowy plan miasta, wykonany w słynnym zakładzie Angerera i Göschla we Wiedniu. Egzemplarz kosztuje tylko 20 ct. Nie wątpimy, że „Przewodnik po Przemyślu” znajdzie się w ręku każdego mieszkańca i że młodzież szkolna, pobierająca tu nauki, skorzysta ze sposobności, by się zaopatrzyć w książeczkę, przypominającą jej San, Budy, Zamek, Trzy krzyże itd.
Po ponad 120 latach można ponownie całkiem śmiało stwierdzić, iż wydawca przedstawionego Przewodnika S. F. Piątkiewicz nie zawiódł. Tak jak w dniu wydania, tak i dzisiaj publikacja ta jest wciąż potrzebna, odzwierciedlając i przybliżając nam obraz dziewiętnastowiecznego Przemyśla i jego okolic.
PRZYPISY
1 Informacje dotyczące osoby Stanisława Ferdynanda Piątkiewicza pochodzą z publikacji: A. Siciak, Dzieje książki w Przemyślu w okresie autonomii Galicji (1867-1914), Przemyśl 2012, s. 88-96; A. Siciak, Piątkiewicz Stanisław Ferdynand, w: Przemyski słownik biograficzny, Przemyśl 2009, t. 1, s. 80-82.
* Poniższy tekst Pana Marcina Dumy ukazał się pierwotnie w piśmie „Nasz Przemyśl” nr. 9 (143)/2016 pod tytułem Zapomniany Przewodnik …
CIEKAWOSTKI HISTORYCZNE: pozostałe posty