Archiwalia
Przemyśl i okolice opisane przez ks. Wacława z Zaleszan
„Od r. 1833 do r. 1845 chodząc do szkół w Przemyślu, przepędziłem w nim najpiękniejszą młodość. Doznałem tu i opieki dobrych ludzi, życzliwości i pomocy w biedzie szkolnej, a osobliwie przez nabytą w tem mieście oświatę i zachętę do pracy naukowej, stałem się Polakiem z przekonania.” Tymi słowami zaczął swoją książkę o Przemyślu i jego okolicach ks. Wojciech z Zaleszan czyli czyli ks. Wojciech Michna.”
Wojciech Michna przyszedł na świat 12 marca 1820 r.we wsi Krościenko Wyżne koło Krosna w rodzinie chłopskiej. Od najmłodszych lat jego ojciec Franciszek podjął starania, aby synowi zapewnić odpowiednie wykształcenie. Wojciech podjął naukę najpierw w rodzinnej miejscowości. Uczył się dalej w szkole głównej w Jaśle, a następnie ukończył gimnazjum w Przemyślu. W latach 1840 – 1845 studiował teologię w Seminarium Duchownym w Przemyślu.
Od czasu święceń kapłańskich ks. Michna zaangażowany był w działalność społeczną i polityczną.
„Na początku 1847 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu we Lwowie. Wytoczono mu proces o przystąpienie do nielegalnej organizacji i przygotowywanie powstania przeciw władzy austriackiej. Uwolnienie przyniosła mu amnestia cesarska w marcu 1848 r. Skierowany został wówczas na parafię w Jarosławiu, gdzie mimo dotychczasowych doświadczeń nie zaprzestał działalności narodowej, prowadzonej w okresie trwającej Wiosny Ludów. Ciążące na nim zarzuty wysunięte przez rząd austriacki budziły nieufność także władz kościelnych. Z tego względu ks. Michna był często przenoszony z parafii na parafię i długo nie mógł otrzymać stanowiska proboszcza.
W latach 1851 – 1858 pełnił obowiązki duszpasterskie w Miechocinie, Pysznicy, Grodzisku koło Leżajska, Drohobyczu, Krakowcu, Świlczy, Łące i Przeworsku. Pod koniec 1858 r. został komendariuszem kościoła w Medyce. Tam zaprzyjaźnił się z właścicielem majątku Mieczysławem Pawlikowskim i jego żoną Heleną z Dzieduszyckich, oraz zetknął się ze środowiskiem kulturalnym związanym z tamtejszym dworem. Zaowocowało to podjęciem pracy literackiej i publicystycznej oraz zaangażowaniem w redagowanie czasopism dla ludu, takich jak „Dzwonek”, „Chata” i „Nowiny”, wydawanych we Lwowie i Krakowie. Ks. Michna był autorem ponad 300 artykułów oraz 10 książek, wśród których na uwagę zasługuje „Przemyśl i jego okolice” z 1872 r.” (Beata Lorens; Jeden z pierwszych badaczy przeszłości Rzeszowa)
W 1867 r. ks. Wojciech Michna objął obowiązki proboszcza w Zaleszanach, zaś w 1875 r. przeniósł się do Chłopic koło Jarosławia – gdzie zmarł 4 III 1893 roku.
Z uwagi na swoją działalność polityczną i społeczną ówczesne władze kościelne przez całe życie przenosiły go z jednej parafii do drugiej. Niechęć do księdza Wojciecha miała się ujawnić również po jego śmierci.
Jak zaświadczają mieszkańcy Chłopic: „Przez tydzień nie mógł być pochowany po katolicku, gdyż wydano księżom zakaz uczestniczenia w pogrzebie. Dopiero po tygodniu został pochowany w nie oznakowanym grobie (metalową trumnę ufundował ks. Stojałowski), w którym przeleżał ponad 100 lat – w 2000 r. trumna została przeniesiona do kwatery księży proboszczów na cmentarzu chłopickim.”